Każdy z nas chce, aby nasze dziecko rosło i rozwijało się na równi z rówieśnikami. W tym celu wszystkie narządy i układy muszą być odpowiednio ukształtowane. Ale zdarzają się też sytuacje, gdy jeden z narządów zmysłów jest z jakiegoś powodu uszkodzony. Uniemożliwia to dziecku poznawanie świata i rozwój jako jednostki. Na przykład problemy z narządem słuchu mogą wywołać zaburzenie w kształtowaniu mowy i dalsze problemy z komunikacją w społeczeństwie. Ale dzięki terminowej korekcie lub zastosowaniu specjalnych metod rozwoju można uniknąć tych konsekwencji.
Anatomicznie nasze ucho jest o wiele bardziej złożone, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Składa się z kilku odcinków, z których każdy jest reprezentowany przez szereg formacji. W związku z tym rozwijają się one w okresie embrionalnym z różnych zawiązków tkankowych. Na przykład błędnik jest ułożony w formie rowka w tylnym mózgu. Z czasem przekształca się w specjalny pęcherzyk lub otocystę, która następnie przekształca się w błędnik. A z mezenchymy otaczającej przyszłe ucho wewnętrzne powstaje tkanka nerwowa. Jeśli chodzi o ucho środkowe, to powstaje ono w okresie od czwartego do szóstego tygodnia rozwoju embrionalnego. Jego dystalna część rozwija się w jamę bębenkową, a proksymalna w trąbkę słuchową. Zewnętrzna część lub ucho zewnętrzne powstaje z ektodermy, w przeciwieństwie do poprzednich części. Tkanka ektodermalna dzieli się i tworzy płytkę, która przekształca się w przewód słuchowy i błonę bębenkową.
Przyczyny utraty słuchu u dzieci
Wrodzona utrata słuchu
Czasami formowanie się narządów zostaje zaburzone z powodu oddziaływania w tym momencie agresywnego czynnika. Może to być promieniowanie jonizujące, niektóre leki o działaniu teratogennym i złe nawyki. W rezultacie zaburzony zostaje nie tylko wygląd, ale także funkcja narządu słuchu.
Za najczęstszą wadę rozwojową uważa się zmianę kształtu, wielkości lub lokalizacji małżowiny usznej. Na szczęście zwykle nie pociąga to za sobą utraty słuchu. Jest gorzej, gdy uszkodzona jest błona bębenkowa, kosteczki słuchowe lub część odbierająca dźwięk.
Kolejną najczęstszą patologią jest naruszenie struktury zewnętrznego przewodu słuchowego. Może on być podwójny lub kończyć się ślepo. W tym drugim przypadku nie ma przewodnictwa powietrznego, co powoduje utratę słuchu. Ale taką wadę można skorygować, ponieważ przewodnictwo kostne pozostaje nienaruszone.
W niektórych przypadkach zaburzona jest formacja aparatu odbierającego dźwięk. Następnie, gdy uszkodzona jest tkanka nerwowa lub obszar mózgu odpowiedzialny za percepcję słuchową. Takie wady są najtrudniejsze do leczenia.
Przyczyny utraty słuchu u dzieci
Ale nie tylko wady rozwojowe mogą powodować utratę słuchu2. Choroby dziedziczne, choć znaczące, stanowią tylko część przyczyn rozwoju patologii. Na przykład niedotlenienie wewnątrzmaciczne może również powodować utratę słuchu u dziecka.
Inne przyczyny utraty3 słuchu1 po urodzeniu dziecka to:
* Następstwa urazów mózgu. Dzieci są na pierwszym miejscu w dziedzinie urazów domowych. Niestety, czasami kończy się to poważnymi konsekwencjami dla ich zdrowia. W szczególności, jeśli uszkodzeniu ulegnie oddział odbierający impulsy nerwowe, może dojść do znacznego pogorszenia słuchu, aż do jego utraty.
* Przyjmowanie leków, które mają toksyczny wpływ na nerw słuchowy. Niektóre leki, gdy są przyjmowane, mają niekorzystny wpływ na nerw słuchowy. Dlatego są przeciwwskazane do pewnego wieku. Ale są sytuacje, gdy zagrożenie dla życia jest wyższe niż ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. W takim przypadku należy przepisać lek ototoksyczny i mieć nadzieję, że skutek uboczny nie wystąpi lub słuch nieznacznie się pogorszy. * Następstwa chorób zakaźnych obejmujących układ nerwowy lub konkretnie nerw słuchowy.
* Powiększenie wegetacji migdałków gardłowych. W tym przypadku blokują otwór gardłowy trąbki słuchowej, co powoduje utratę słuchu.
Fizjologiczne przesłanki
Głównym warunkiem rozwoju niedosłuchu u dzieci jest fakt, że wszystkie ich układy nie są w pełni uformowane. A dzielące się komórki są zawsze narażone na negatywne wpływy znacznie silniej niż te, które są już zróżnicowane. Dlatego każdy agresywny wpływ, który nie powodowałby problemów u osoby dorosłej, może wywołać nieodwracalne uszkodzenia u dziecka. Inną stroną tego problemu jest fakt, że przyczyny niedosłuchu u dzieci mają często charakter zakaźny. Choroby zapalne rozwijają się u małych dzieci ze względu na ich cechy anatomiczne. Ich trąbka słuchowa jest szersza i krótsza, co powoduje przepływ śluzu z nosogardła do ucha, a przy każdej ostrej infekcji wirusowej dróg oddechowych łatwo może rozwinąć się zapalenie ucha. W konsekwencji powstaje utrata słuchu.
Zapalenie ucha i choroby zapalne
Każdemu zapaleniu towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk. W wyniku zwężenia trąbki słuchowej i powiększenia się błony bębenkowej w wyniku choroby może dojść do utraty słuchu.
Jeśli ostry proces nie zostanie wyleczony na czas, może rozwinąć się przewlekłe zapalenie ucha środkowego. W tym przypadku powstają zrosty, które ściągają błonę bębenkową do siebie, uniemożliwiając jej wyprostowanie, co powoduje uczucie zatkania i utratę słuchu aż do jej utraty.
Ale uszkodzenie ucha nie występuje tylko przy zapaleniu ucha środkowego, przyczyną mogą być również choroby zakaźne, które są tropowe dla tkanki nerwowej. Tak więc, jeśli kobieta w ciąży zachoruje na różyczkę w okresie, gdy u dziecka kształtuje się narząd słuchu, urodzi się ono głuche. Dzieje się tak, ponieważ wirus różyczki zakłóca powstawanie kosteczek słuchowych. A dźwięk nie jest przewodzony tak, jak powinien.
Patogeny infekcji, takich jak grypa czy świnka, również mają niekorzystny wpływ na słuch. Mogą również uszkodzić tkankę nerwową, powodując w ten sposób utratę słuchu. U małych dzieci nie jest łatwo rozpoznać choroby narządu słuchu. Nie potrafią jeszcze mówić o swoich uczuciach, a choroba nie jest diagnozowana w odpowiednim czasie. Jednak objawy niedosłuchu są dość charakterystyczne:
* Dziecko nie reaguje na głośne bodźce
* Późny rozwój mowy i zniekształcenie dźwięków
* Hałas i zatkanie uszu u starszych dzieci
* Ciągłe prośby o powtórzenie zadanego pytania
Uwaga. Jeśli Twoje dziecko nie zaczęło drgać przy głośnych dźwiękach lub nie odwracało głowy w kierunku Twojego głosu w pierwszych miesiącach życia, koniecznie powiedz o tym lekarzowi.
Każdy z tych objawów jest dobrym powodem, aby skontaktować się z lokalnym pediatrą. Jeśli wykryje jakiekolwiek odchylenia, skieruje Cię do specjalisty w odpowiednim czasie. Im szybciej zostanie przepisane leczenie, tym będzie ono skuteczniejsze.
W zależności od tego, który oddział jest dotknięty, istnieje kilka rodzajów niedosłuchu.
* Sensoryczny występuje, gdy uszkodzone są włoski odpowiedzialne za percepcję wibracji dźwiękowych.
* Odbiorczy występuje, gdy uszkodzony jest nerw słuchowy.
* Geneza centralna występuje, gdy ośrodki słuchowe są zaburzone.
Utratę słuchu klasyfikuje się również według innych cech. Na przykład według stopnia zaawansowania procesu: ostry, podostry lub przewlekły. Albo według stopnia zaawansowania choroby: łagodny, umiarkowany lub ciężki.
Powikłania i konsekwencje
Jeśli chodzi o konsekwencje utraty słuchu, zależą one od wieku i przyczyny utraty słuchu u dziecka. Jeśli diagnoza nie zostanie postawiona w porę, główną konsekwencją utraty słuchu są problemy rozwojowe. Dziecko słabo adaptuje się do życia w grupie. Zaczyna mówić późno lub wcale, ma trudności w szkole i przedszkolu. Głównym powikłaniem jest całkowita utrata słuchu. Ale na szczęście nie jest to powszechne. Tylko około sześciu procent dotkniętych chorobą osób kończy z obustronną utratą słuchu.
Diagnostyka. Jak i co należy zbadać
Dziecko powinien zbadać wykwalifikowany specjalista. Aby zdiagnozować niedosłuch u dziecka, należy wziąć pod uwagę jego wiek. Bardzo ważne jest prawidłowe zebranie wywiadu, ustalenie, jak przebiegała ciąża, na jakim etapie urodziło się dziecko i jakie choroby miało do tego czasu. Kolejnym aspektem jest badanie małżowiny usznej i otoskopia, czyli badanie przewodu słuchowego i błony bębenkowej w świetle lustra laryngologicznego.
Stosowane są również metody instrumentalne. Główną z nich jest audiometria. Za pomocą specjalnego urządzenia określa się stopień niedosłuchu i częstotliwości, przy których jest obserwowany.
Za pomocą kamertonu można określić, czy przewodność dźwięku jest upośledzona, a impedancemetria pozwoli ustalić źródło uszkodzenia.
Najnowsze metody badawcze
Medycyna nie stoi w miejscu, diagnostyka i leczenie idą naprzód. W celu zbadania dzieci i innych osób, u których nie można stwierdzić niedosłuchu, stosuje się specjalnie reakcję słuchową z pnia mózgu i elektrokochleografię. Czasami może być konieczne dodatkowe obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, które również weszło do użytku stosunkowo niedawno.
Diagnostyka różnicowa
Diagnostykę różnicową przeprowadza się między wszystkimi rodzajami przyczyn utraty słuchu. W tym celu przeprowadza się badanie, zbiera wywiad, przepisuje się metody badań laboratoryjnych i instrumentalnych. Przeprowadza się konsultacje ze wszystkimi specjalistami: pediatrą, neurologiem i lekarzem laryngologiem.
Leczenie. Z kim się skontaktować.
Pierwszym lekarzem, z którym skontaktujesz się ze swoim problemem, jest pediatra Twojego regionu. Zaleci on wszystkie niezbędne badania i jako pierwszy będzie podejrzewał utratę słuchu podczas badań profilaktycznych. Gdy tylko to nastąpi, dziecko zostanie skierowane na konsultację do innych specjalistów, takich jak neurolog i laryngolog. Określą oni plan dalszego postępowania.
Leczenie zależy całkowicie od tego, co spowodowało utratę słuchu. Jeśli jest to proces zapalny, na ratunek przyjdą leki przeciwbakteryjne i antyseptyki do przemywania. W przypadku, gdy zapalenie ucha stało się chorobą przewlekłą, można zastosować fizjoterapię. Ale zwykle na tym etapie terapia jest nieskuteczna.
W przypadku uszkodzenia ucha wewnętrznego, zaburzeń koordynacji i zawrotów głowy dobrze pomagają leki poprawiające właściwości reologiczne krwi. A w przypadku uszkodzenia mózgu sprawdziły się leki nootropowe, ale są skuteczne tylko przy długotrwałym stosowaniu.
W przypadku wad rozwojowych narządu słuchu stosuje się leczenie chirurgiczne i aparaty słuchowe. Nowoczesne modele można wszczepić w taki sposób, że nie będą nawet zauważalne z zewnątrz i zapewnią bardzo dobrą jakość życia.
Bardzo łatwo jest zapobiec utracie słuchu. Możesz uniknąć zmian zapalnych, dbając o higienę ucha i lecząc ostre choroby układu oddechowego w odpowiednim czasie. Ale mało prawdopodobne jest, abyś mógł wpłynąć na patologie dziedziczne i uszkodzenia mózgu. Dlatego ważne jest monitorowanie przebiegu ciąży, terminowe poddawanie się badaniom lekarskim i terminowe szczepienia nawet na etapie planowania. Wszystkie te środki zwiększą szansę na urodzenie zdrowego dziecka.
Utrata słuchu nie jest wyrokiem śmierci. Miliony ludzi żyje z tą patologią i dobrze adaptuje się do społeczeństwa. Ale w każdym przypadku ich życie staje się nieco trudniejsze niż tych, którzy nie doświadczają takich problemów. Dlatego terminowa profilaktyka i leczenie chorób słuchu zminimalizuje ryzyko utraty słuchu u dziecka. Uważnie monitoruj, jak rozwija się Twoje dziecko, czy jego mowa kształtuje się na czas i czy reaguje na dźwięki. Im wcześniej podejrzewa się utratę słuchu, tym większe szanse na prawidłowy rozwój i terminowe leczenie.
Jakie są główne przyczyny chorób słuchu u dzieci. Głównymi przyczynami zaburzeń słuchu u dzieci mogą być wrodzone anomalie, infekcje, urazy, urazy spowodowane hałasem, a także czynniki genetyczne.
Jakie objawy mogą wskazywać na problemy ze słuchem u dziecka.
Objawy problemów ze słuchem u dzieci mogą obejmować opóźniony rozwój mowy, nadmierną głośność telewizji lub muzyki, trudności ze zrozumieniem instrukcji, brak reakcji na dźwięki, częste infekcje ucha i skargi na ból ucha.
Regularnie sprawdzaj słuch swojego dziecka u lekarza otolaryngologa, zwłaszcza jeśli Twoje dziecko ma problemy ze słuchem lub ma rodzinną historię problemów ze słuchem.
Unikaj spędzania długiego czasu w hałaśliwych miejscach i używaj ochraniaczy uszu lub zatyczek do uszu podczas uczestnictwa w koncertach, wydarzeniach sportowych lub innych głośnych wydarzeniach.
Naucz swoje dziecko prawidłowej pielęgnacji uszu, w tym codziennego czyszczenia woskowiny i zapobiegania przedostawaniu się wody do uszu podczas pływania.
Przypisy
- H. Skarżyńśki (1998). Wybrane zagadnienia dotyczace utraty sluchu i leczenia najczestszych jego uszkodzen. . Semantic Scholar. ↩
- J. Knyziak (1990). Ile straci fabryka za utratę słuchu. . Semantic Scholar. ↩
- S. Rajwa (2017). Główne przyczyny utraty stateczności wyrobiska ścianowego. . Semantic Scholar. ↩
H. Skarżyńśki (1998). Wybrane zagadnienia dotyczace utraty sluchu i leczenia najczestszych jego uszkodzen. . Semantic Scholar. ↩
J. Knyziak (1990). Ile straci fabryka za utratę słuchu. . Semantic Scholar. ↩
S. Rajwa (2017). Główne przyczyny utraty stateczności wyrobiska ścianowego. . Semantic Scholar. ↩